BEÏNVLOEDING van VET- en KOOLHYDRAAT-OPNAME
«
pagina_voet
Trefwoorden:
Overgewicht, Enzym-blokkers, Adipose cellen, Vetblokkers, Opnamesturing,
Spijsvertering, Phaseolus, Senna, Guar, Chitosan, Lipidplex, Xenical, Verzeping, Cellulite.update B~O: 24Jun2005
OPNAMEBLOKKADE van POLY-SACCHARIDEN
Phaseolus Vulgaris (Boneschil poeder) is een bekend fytothera- peutisch middel om de
opname van meervoudige koolhydraten in de dunne darm te verhinderen.Phaseolus is in kleine capsules van harde gelatine verkrijgbaar. De gelatine wordt in ca. 20 minuten door het maagzuur opgelost. Phaseolus is ook verkrijbaar in pilvorm, in zg. doordrukstrips. Phaseolus 4 ) 5 ) bevat glucocininen die de splitsende werking van darm-enzymen neutraliseren. Door tegelijkertijd met suikers of koolhydraten, Boneschil te slikken kan het splitsen van de koolhydraatketens worden voorkomen, zodat ze de darmwand niet kunnen passeren en tenslotte ongebruikt het darmkanaal verlaten. De werking van de enzymen bij het splitsen van koolhydraten berust op het "lock & key" principe. Op een sleutelgat (het specifieke enzym) past één sleutel (een bepaalde polysaccharide). Dit principe werd beschreven door Emil Fischer (Nobel prijs Chemie 1902). De rol van een enzymblokker als in Boneschil is, sleutelgaten te blokkeren waardoor de polysacchariden niet kunnen "aanmeren" zodat een enzym zijn opdracht om de polysaccharide te splitsen niet kan uitvoeren 6 ). Wilt u terug? naar "Combineren van Methoden" De farmaceutische industrie heeft ook enzym-blokkers ontwikkeld, zoals die gebaseerd op acarbose, een aminosuiker. Zowel Phaseolus als Acarbose wordt wel voorgeschreven aan diabetici type II. 7 ) 8 ) . De Boneschil doordrukstrips of capsules zijn gemakkelijk in het tasje of in de kleine zakjes van een jasje, los mee te nemen. Tijdens een koolhydraatrijke maaltijd kan men (steels) enkele capsules/pillen slikken. De methode heeft twee nadelen: men moet voortdurend alert blijven op koolhydraten, bij consumptie direct een capsule slikken. En het werkt principieel niet op mono sacchariden als glucose en fructose, zoals toegelicht. |
Het klassieke procédé voor verzeping is: het koken van de vetten (triglyceriden), onder gelijktijdige toevoeging van alkali-ionen. Hierdoor valt het vet uiteen in een mono glyceride en twee vetzuren 20 ) die meteen gebonden worden aan het alkali-ion (geeft zeep). Als men in de dunne darm opname-blokkade wil, neemt enzym-ontleding de functie over van koken, en worden de vrijkomende vet zuren direct gebonden door een peptide. Dit heet "complexing" (complex-vorming) . De wand van de dunne darm laat de grote gebonden vetzuur-moleculen niet door naar het lymphvaatstelsel (niet-gebonden vetzuren zouden wèl zijn doorgelaten), zodat de vetzuren het lichaam via de natuurlijke weg moeten verlaten. Een voorbeeld van een bacteriëel- pharmaceutische "vetblokker" is Lipidplex 9 ) van Biotics Research Corporation, Houston Texas, USA. Het bevat ondermeer een Lipase en een Mg-peptide. Enzym blokkering volgens het "lock & key" principe is in de linker kolom beschreven. Het enzym lipase dat de triglyceriden zou moeten splitsen in monoglyceriden wordt hierdoor geneutraliseerd. De triglyceriden blijven dan te groot voor passage door de darmwand en verlaten ongebruikt de darm. Een voorbeeld is Xenical 21 ) (chemische component: orlistat) van ROCHE. Xenical is alleen op recept verkrijgbaar. |
|||||||||||||||
Effectief voor deze mensen is, veel maar calorie-arm voedsel te kauwen: veel fruit bv. appels, grote hoeveelheden groenten. Bij een receptie: stukjes komkommer, bloemkool, enz. Dat het voedingspakket voor gewichtreductie, koolhydraat- en vet-arm moet zijn is bekend. Minder bekend is dat bij een reductie van het dagelijks voedingspakket, een verschraling van het palet noodzakelijke nutrienten dreigt. Dit gereduceerde pakket moet voldoende aminozuren (voor bouw van eiwitten), vitaminen en mineralen blijven bevatten. Fytotherapeutische dieetpreparaten bevatten daarom soms additioneel vitaminen en aminozuren.
|
ADSORPTIE van Vet
Deze methode maakt gebruik van "Chitosan", een product dat door vele industriële laboratoria gewonnen wordt uit chitine. Chitine is het basismateriaal van het schild van schelpdieren van pijlinktvisen tot krabben en garnalen. Het is een lange polysaccharide, een "biopolymeer", in de dierenwereld te vergelijken met de cellulose- vezel in de plantenwereld. Hieruit wordt chitosan gemaakt door de polysaccharide in het laboratorium te ontdoen van zo'n driekwart van zijn acetyl-groepen. Dit heeft twee gevolgen: chitine verliest zijn stugge structuur (het wordt een oplosbaar gel) en het wordt positief geladen waardoor het vet aantrekt zoals geladen stukjes plastic aan de vingers blijven kleven. Chitosan kent twee vormen, alfa- en beta- waarvan beta-chitosan de meer actieve is. Er zijn vele medische toepassingen van chitosan, zie abstracts, excerpten, referenties. 26 ). De toepassing als vetblokker berust op de eigenschap vet in maag en darmen fysisch te adsorberen (d!) door electrostatische binding. Hierdoor wordt de lipase verhinderd het vet te splitsen in kleinere eenheden die de darmwand wel hadden kunnen passeren. Chitosan plus vet verlaten ongebruikt het lichaam.
|